Door op 9 juli 2012

Transparantie is leuk, maar het moet wel uitkomen..

Afgelopen donderdag werd door de gemeenteraad een heroriëntatiekader aangenomen. Dit kader beoogt het college een denkrichting mee te geven over de bezuinigingen die nodig zijn de komende jaren. De Partij van de Arbeid is verontwaardigd dat dit kader is vastgesteld, zonder de inwoners daarover goed te informeren en de kans te geven om hun zienswijze te geven. Lees hier de ingezonden brief van onze fractievoorzitster Nicole Prins aan de krant.

Politici mogen graag roepen dat zij meer transparantie willen. Een transparant bestuur, dat is waar we naar moet streven! Maar wat betekent dat eigenlijk; “transparantie”? Alle gemeenten zijn gehouden aan de wet Openbaarheid van Bestuur. Transparantie in passieve zin is daarmee juridisch geborgd. Dus wanneer men vanaf het kistje predikt voor meer transparantie, dan doelt men eerder op de geest van die term; namelijk op actieve openbaarheid. U moet als inwoner weten wat er speelt bij uw gemeentebestuur en u moet daar tijdig over worden geïnformeerd zodat u nog de mogelijkheid heeft uw zienswijze te geven. Zo logisch als dat op papier staat, zo moeilijk blijkt dat in uitvoer. Bij besluitvorming is soms haast geboden en er bestaat angst onder bestuurders dat hun ideeën verkeerd worden geïnterpreteerd door de burgerij. En wat doe je dan? Ligt de verantwoordelijkheid dan bij het informeren van inwoners, of ligt dat bij een snelle afhandeling? Transparantie is leuk, maar het moet wel uitkomen..

Afgelopen donderdag werd door de gemeenteraad een heroriëntatiekader aangenomen. Dit kader beoogt het college een denkrichting mee te geven over de bezuinigingen die nodig zijn de komende jaren. Het kader is gebaseerd op de visie 2020 dat eind 2009 werd opgesteld in samenspraak met de bewoners. Het heroriëntatiekader is echter op bepaalde punten fundamenteel anders, met name ten aanzien van het behoud van voorzieningen in beide kernen. Een gevoelig punt, zeker voor Duivendrecht waar de bewoners angst hebben dat zij op meerdere punten het onderspit delven ten opzichte van Ouderkerk. Door vertragingen, geheel op conto van de gemeenteraad, was er geen tijd om de inwoners te informeren en daardoor onthield de gemeenteraad de inwoners de mogelijkheid om hun mening te geven tijdens een openbare commissievergadering of rechtstreeks aan de politieke fracties. De inwoners waren op dit onderwerp feitelijk monddood. Voor ons (PvdA fractie) was dit reden genoeg om besluitvorming uit te stellen tot na het reces. Enige haast is weliswaar geboden, maar woog wat ons betreft niet zo zwaar dat we met goed fatsoen konden afstappen van de nodige transparantie. De fractie van NB sloot zich hier als enige bij aan.

De andere partijen grepen zich liever vast aan kreten als ‘nu verantwoordelijkheid nemen’ (GL), of ‘het ligt anders voor de raad dan voor het college’ (VVD), waarmee de VVD blijkbaar wilde suggereren dat de transparantie die wij van het college verlangen, niet hoeft te gelden voor de gemeenteraad.
Maar de grootste houvast werd geboden door D66 die zich beriep op haar democratische legitimiteit; de leden van de gemeenteraad zijn immers gekozen door de inwoners en hebben voor vier jaar een mandaat gekregen. Dus u als inwoner heeft in die vier jaar helemaal niets meer te vertellen! De poten van burgerparticipatie en inspraak werden feilloos afgezaagd door de partij die nota bene een continue inbreng van de kiezer tot groot goed heeft verheven. Maar het ging ons uiteindelijke helemaal niet om democratische legitimiteit, maar om actieve openbaarheid van bestuur en dus om transparantie. We hebben ook mét een mandaat van de kiezer de verantwoordelijkheid om inwoners tijdig te informeren.

Nicole Prins,
fractievoorzitter PvdA Ouder-Amstel
Deze brief is gepubliceerd in het Weekblad voor Ouder-Amstel van woensdag 11 juli 2012.