Je hoort het vaak. Waarom kunnen we dit niet betalen, Nederland is zo’n rijk land? Natuurlijk zijn we dat, als we al onze inkomens bij elkaar optellen. Maar van die rijkdom zien we bijvoorbeeld weinig terug in de middelen van de gemeente, toch de overheid die het dichts bij de mensen staat. Bezuinigingen zijn natuurlijk al lang aan de orde en dan komt ook nog het ravijnjaar eraan.
Alles de schuld van Den Haag? Nee, het College heeft natuurlijk nog steeds behoorlijk wat ruimte voor eigen keuzes. En daar viel natuurlijk wel het een en ander op aan te merken. Zo gaan de gemeentelijke woonlasten nog eens omhoog en opgeteld met alle andere gestegen levenskosten is dat voor een deel van onze inwoners nauwelijks nog op te brengen. Het is van belang dat het College de effecten van zijn beleid op onze meest kwetsbare inwoners voortdurend op het netvlies heeft.
Een groot probleem dat zowel de middengroepen als de minima treft is de woningnood. Er wordt al gebouwd maar de prijzen zijn even hoog als de torens die om het dorp Duivendrecht verrijzen. Met lapmiddelen proberen we die woningen toch bereikbaar te houden voor de middengroepen maar tot structureel goedkopere woningen leidt dit niet. De PvdA vindt dat er meer politieke invloed moet worden uitgeoefend als het gaat om woonbeleid. Denk aan het vinden van locaties voor jongeren- en seniorenwoningen. Het College heeft in ieder geval nu de opdracht meegekregen om pro-actiever te zoeken.
Goed nieuws is dat de begroting dit jaar een flink overschot laat zien. Dat betekent dat het verwachte tekort in het ravijnjaar 2026 mogelijk minder desastreus zal uitpakken. Het College staat positief tegenover het idee van de PvdA om nu al een bedrag te reserveren voor het in standhouden van voorzieningen, maar juridisch mag het niet. Daar komen we later nog op terug.