Column uit de raad – “The back yard”

Deze column is gepubliceerd in het Weekblad voor Ouder-Amstel van 26 mei.

Laatst keek ik naar een sportwedstrijd op tv. Na het bestuderen van de teamopstelling werd ik geconfronteerd met tal van analisten, die door middel van onderzoekjes, interviews en literatuur elkaar – inclusief de kijker – probeerden te overtuigen welke strategie de beste tactiek was voor het behalen van de overwinning. Er werd zo door elkaar heen gekakeld dat de kijker er geen wijs uit kon worden.

Op dit moment is binnen uw gemeenteraad deze “fact-sheet” kennis, deze tsunami van meningen aan de gang. Iedereen is bezig elkaar te overtuigen van diens eigen gelijk!

Of het nu gaat om het bouwen van woningen, bestemmingsplannen, scholen of plaatsen van windmolens, de voor- en tegenstanders bestrijden elkaar met “feitjes en cijfers” met helaas als gevolg dat er meer hakken dan spades in het zand worden gezet bij het bouwen.

Het doet mij denken aan de aan illusionisten van deze wereld. Creëer vooral je eigen wereld door de kunst van de illusie.

Maar lost de macht van de “feitjes en cijfers”, van het onwrikbare geloof in je eigen gelijk, onze problemen op? Neem nu de discussie over de energiestrategie. Al jaren proberen wij het CO2-probleem op te lossen, in het belang van onze aardkloot. En lukt het ons?

Eigenlijk niet echt. Veranderingen vragen moed, over je eigen schaduw heen stappen, luisteren naar anderen en vooral solidariteit. Want dat onze eigen aarde naar de klote gaat, wil niemand. De oplossing zit hem in de samenwerking met voor- en tegenstanders. Het is weinig vruchtbaar om te roepen dat maatregelen zoals windmolens niet in onze “achtertuin” passen. Dus hupsakee over de schutting er mee, en laat de andere het maar oplossen. Het gaat er toch om alternatieve energiebronnen aan te boren, niet om alternatieve energiebronnen a priori af te wijzen?